Ataraxia – Llyr
Datum: 28-03-2010
Door: Ron Schoonwater
Label: Prikosnovénie
Het (neo)klassieke, (dark)folk en operagezelschap Ataraxia is niet voor één muzikaal gat te vangen. Sinds 1991 timmeren deze Italianen al aan de weg met hun eigenzinnige, sfeervolle muziek. In 2010 zijn ze neergestreken op het illustere Franse label Prikosnovénie (bekend van onder andere Irfan, Gor, Stellamara). Het betekent (automatisch?) dat “Llyr” meer gericht is op heavenly voices en esthetische muziek waarin de stem van Francesca Nicoli subliem tot haar recht komt. Productioneel gezien is dit ook typisch een Prikosnovénie product, wat dat betreft gaan de Italianen er ook op vooruit want de muziek klinkt op een aantal stukken werkelijk adembenemend. “Llyr” is het meest complete werk dat Ataraxia tot nu toe aflevert zonder het eerdere werk van hen tekort te willen doen. Dit album is echter constanter en de nummers blijven het hele album lang van een hoogstaand niveau. Vergelijkingen met eerder werk gaan sowieso een beetje mank bij Ataraxia, want de band heeft zoveel uiteenlopende invloeden dat albums ook wat betreft muziek nogal verschillen. “Llyr” is echter een ode aan de eigen muziek. Een oase voor degenen die op zoek zijn naar het betere werk van acts als Dead Can Dance of Irfan. Luister maar eens naar de opzwepende opener ‘Siqillat’, het duistere ‘Quintaluna’, de wat lieflijk aandoende, maar mooi opgebouwde, ballades ‘Llyr’ en ‘Evnyssien‘, de 1001 nacht duistere ‘Elldamaar (part 1)’ en ‘Elldamaar (part 2) en het Enya-achtige ’Klepsydra’ De uit Schotland komende traditional ‘Scarborough Fair’ (waarschijnlijk het meest bekend van Simon & Garfunkel) komt wat minder uit de verf, maar dat mag de totale pret van deze CD niet drukken. Zeker niet wanneer de laatste nummers van “Llyr” beluisterd worden. Dan komt Ataraxia werkelijk in elk muzikaal detail in haar element, alles past en het kippenvel komt op de armen. Het uit India afkomstige ‘Payatry Mantra’ en het afsluitende ‘Borea’ zijn werkelijk de kroon op het werk. Sfeervol, indrukwekkend, hypnotiserend en overweldigend. “Llyr” is het zoveelste bewijs dat Ataraxia één van de betere bands is in het genre.
Reacties